23 Kasım 2010 Salı

Kedi!

Bir kediyle aynı evde yaşamak, küçük bir çocukla yaşamak gibi nerdeyse...Hani çocuklarda her gördüğü şeye şaşırma özelliği vardır ya, kedilerde de aynısını görebiliyorsunuz.Herşey onu heyecanlandırabiliyor,bu bazen uçan bir sinek olabiliyor bazen de kendi gölgesi.Hayali düşmanlar yaratıyor kendine ve sonra onlarla ölümüne boğuşuyor.En sonunda yorgun düştüğünde ise bir kenara çekilip saatlerce uyuyor da uyuyor.Uyuyan bir kedi gördüğümde uzanıp yatma,tembellik yapma isteğim depreşiyor birden.Öyle güzel uyuyorlar ki özeniyorsunuz,canınız çekiyor adeta.
Birde asla kendi isteğinden ödün vermiyor,istediğiniz bir şeyi eğer kendide istiyorsa yapıyor,mesela onun canı oyun istiyorsa sizin istememek gibi bir şansınız olamıyor, ve fakat siz oynamak istiyorsanız ve onun keyfi yoksa,maalesef,hiç şansınız yok!
Sonuçta ``bana bakiyor olman ustumde hakimiyet kurma hakkini sana vermez`` der gibi dolaşıyor ortalıkta vakur bir şekilde ve insanoğlu da bu tavrı ''nankörlük'' olarak adlandırıyor!

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder